آسیمو روباتی خودکار نیست. او نمیتواند وارد یک اتاق شود و درباره چگونگی انجام کار خود تصمیم بگیرد. آسیمو یا باید از قبل درباره انجام کار خاصی در یک محیط خاص برنامهریزی شده باشد یا به طور دستی توسط افراد کنترل شود. 3 راه برای کنترل آسیمو وجود دارد: 1ـ کنترل بیسیم 2ـ حرکات 3 ـ دستورات صوتی با استفاده از فناوری بیسیم 802.11 و یک لپتاپ یا یک رایانه، شما میتوانید آسیمو را کنترل کنید و محیط اطراف را از طریق دوربین آن بخوبی ببینید. همچنین آسیمو از ارتباط خود با رایانه استفاده میکند تا به اینترنت دسترسی پيدا كند و اطلاعاتی مانند وضع هوا یا اخبار را برای شما دریافت کند. با استفاده از دسته کنترل بیسیم آسیمو، شما میتوانید آن را مانند یک ماشین کنترل از راه دور کنترل کنید. شما میتوانید این روبات را به سمت جلو، عقب، پهلو یا مورب حرکت بدهید یا آن را دور خودش بچرخانید یا روی یک دایره بدوانید. حرکت دادن آسیمو با استفاده از دستگاه کنترل از راه دور به نظر چندان پیشرفته نمیآید؛ اما با این حال می تواند گامهایش را به طور خودکار تنظیم کند. اگر شما آسیمو را به سمت جلو برانید و او به سطح شیبداری برسد یا با موانع خاصی مواجه شود، میتواند طوری گام بردارد تا روی سطوح مختلف براحتی حرکت کند. آسیمو میتواند به برخی حرکات و حالات بدن شما عکسالعمل نشان دهد؛ برای مثال میتوانید به نقطه خاصی که میخواهید آسیمو به آن سمت برود اشاره کنید، او دستور را اجرا خواهد کرد. اگر برای آسیمو دست تکان دهید او نیز برای پاسخ دست تکان میدهد. او حتی میتواند به شما دست بدهد. آسیمو میتواند براحتی با استفاده از دستورات از پیش برنامهریزی شده، بفهمد و اجرا کند. تعداد فرامینی که میتوان در حافظه او ذخیره کرد نامحدود است. علاوه بر این شما میتوانید صدای ثبت شده خود را در برنامهریزی آسیمو قرار دهید تا تشخیص صدای شما برای او آسان تر شود. علاوه بر دستورات صوتی که حرکت آسیمو را کنترل میکند، دستورات گفتاری هم هست که آسیمو میتواند آنها را به طور شفاهی جواب بدهد. این ویژگیها امکان استفاده از آسیمو را به عنوان منشی، خوشامدگو و پاسخ دهنده سوالات فراهم میکند. مانند بسیاری از فناوریهای روباتیک، آسیمو از موتور سروو (servo motor) نیرو میگیرد؛ موتوری کوچک اما قدرتمند که میلهای گردان جهت حرکت دادن اندام و سطوح دارد تا آنها را در زاویه خاصی قرار دهد که کنترل کننده، فرمان داده است. این موتور تا چرخش بعدی این زاویه را حفظ میکند. برای مثال، یک سروو مفصل بازو روبات را کنترل میکند و آن را تا زمانی که نیاز به حرکت نباشد در زاویه مناسب قرار میدهد، سپس به کنترل حرکت بعدی آن میپردازد. 34 موتور سروو برای حرکت نیمتنه، بازوها، دستها، پاها، قوزک پا و سایر قسمتهای حرکتی در بدن آسیمو به کار رفته است. این روبات معمولا مناسب با حمل اجسام، انرژی مصرف میکند. انرژی لازم آن با باتری قابل شارژ لیتیومی 8/51 ولتی که یک بار شارژ آن یک ساعت کارکرد دارد، تامین میشود. این باتری در کوله پشتی آسیمو قرار دارد و حدود 13 پوند (6 کیلوگرم) وزن آن است. شارژ کامل باتری آسیمو 3 ساعت طول میکشد .در صورتی که به آسیمو برای مدت طولانی نیاز دارید، باید باتری دوم (و سوم) آن را هم شارژ کرد. کاربران میتوانند باتری را با متصل کردن آسیمو به برق شارژ کنند یا کوله پشتی را جدا کرده و جداگانه به شارژ آن بپردازند. داستان زندگی آسیمو هوندا ساخت روبات انسان نما را سال 1986 میلادی آغاز کرد. مهندسان این شرکت میدانستند که این روبات باید بتواند براحتی در محیط خانه یا ساختمان حرکت کند و این به معنای آن است که راه رفتن آن باید براساس یک فناوری بسیار عالی باشد. بنابراین اولین تلاشهای اساسی آنها به پاها محدود میشد. هنگامی که مکانیسم راه رفتن کامل شد، آن گاه بازوها، دستها و در آخر سر به آن اضافه شد. فرآيند توليد آسیمو 1986- راه رفتن ایستا : اولین روباتی که هوندا ساخت EO نام داشت. EO بسیار آهسته حرکت میکرد، به طوری که در مواردی یک گام کامل او 20 ثانیه طول میکشید. در راه رفتن ایستا، بعد از این که روبات پای اول خود را به سمت جلو حرکت داد باید صبر می کرد تا وزن خود را روی آن پا متعادل کند، سپس پای دیگر خود را به جلو حرکت دهد، بنابراین تحقیقات ادامه پیدا کرد. 1987- راه رفتن پویا : حالا مهندسان باید روش راه رفتن پویا را که بسیار شبیه انسان است، ایجاد میکردند. با این فناوری، روباتها (حالا با نام E1 و بعد از آن با پیشرفت تحقیقات E2 و E3) برای گام بعدی خم میشدند و وزن خود را پخش میکردند و بعد از آن پای دیگر خود را به سمت جلو حرکت میدادند، بنابراین به جای این که زمین بخورند به جلو میرفتند. 1991- راه رفتن مانند یک حرفهای: در نمونه اولیه E4، E5و E6، مهندسان هوندا مکانیسم راه رفتن را به گونهای تکمیل کردند که روبات میتوانست براحتی روی سطح شیبدار و زمینهای ناهموار حرکت کند و از پله بالا برود. از آنجا که راه رفتن بخوبی یک انسان در واقع نیاز به استفاده از بدن، بازوها و سر دارد، مهندسان باید در گام بعد اجزای دیگر بدن را به روبات اضافه میکردند. 1993- روباتی شبیهتر به انسان: با یک بدن، بازو، دست و سر، نسل بعدی (P1، P2 وP3) بیشتر شبیه انسان بودند. با این حال P1، 188 سانتیمتر ارتفاع و 175 کیلوگرم وزن داشت. ارتفاعP2 اندکی کاهش یافت اما وزنش بیشتر شد؛ 210 کیلوگرم. با این حال، P2 میتوانست بخوبی روی سطوح ناهموار و شیبدار راه برود و اجسام را بگیرد و تعادل خود را هنگام هل دادن ماشینها حفظ کند. سرانجام، P3 با 157 سانتیمتر ارتفاع و وزن 130 کیلوگرم ساخته شد. P3 نسبت به پیشینیان خود میتوانست سریع و نرم تر حرکت کند. 1997- آسیمو: با پیشرفتهایی که در زمینه سیستمهای حرکتی به وجود آمد، آسیمو توانست تقریبا در هر محیطی راحت تر حرکت کند. اتصال مفصل ران مصنوعی موجب چرخش نرم آسیمو شد، کاری که برای انجام آن، روباتهای دیگر باید بایستند و بعد به سمت دیگر بچرخند سپس شروع به حرکت کنند. مهندسان تصمیم گرفتند قد آسیمو را کوتاهتر کنند و به 122 سانتیمتر برسانند. این اندازه به آسیمو اجازه میدهد تا کارهایی در ارتفاع میز یا کارهای رایانهای را انجام دهد، کلید برق را بزند و دستگیره در را بچرخاند. آسیمو بسیار قوی و در عین حال سبک است، آلیاژی از منیزیم که با پلاستیک پوشیده شده بدنهاش را میسازد و تنها 52 کیلوگرم وزن دارد. فناوری پیشبینی کنترل حرکت (predicted movement control) به آسیمو اجازه میدهد تا حرکت بعدی خود را پیشبینی کند. همچنین راه رفتن آسیمو فورا میتواند بر اساس محیط، کندتر یا تندتر شود. 2005- بهتر، سریعتر، قویتر: در ادامه مهندسان سیستم حرکتی آسیمو را اصلاح کردند. سرعت راه رفتن آسیمو را از 5/2 تا 7/2 کیلومتر بر ساعت بالا بردند و توانایی دویدن با سرعت 6 کیلومتر بر ساعت را برایش ایجاد کردند. در این مرحله قد آسیمو به 130 سانتی متر رسید و وزنش مقداری کاهش یافت. مهندسان باتری آسیمو را با باتری لیتیومی عوض کردند. همچنین آنها فناوری کارت ارتباطی IC آسیمو را تکمیل کردند تا به او در تعامل با انسانها کمک کنند. منبع:
کنترل و قدرت آسیمو
نظرات شما عزیزان: